felietonik na temat ?:

Od komentarzy do poprzedniego posta chodził za mną mały felietonik na temat ?:.
Niby nic wielkiego, operator jak operator.
Weźmy dla przykładu implikację, z fałszu wynika cokolwiek, z prawdy tylko prawda, więc mamy: p -> q i tablekę:

 p | q | wynik
---+---+---
 F | F | T
 F | T | T
 T | F | F
 T | T | T

to dość ładnie nadaje się do użycia ?: - o tak: !p ? true : q ? true : false.
Czasem jednak przywiązujemy większą wagę do jednego pierdolnika, niech będzie nim p, więc zmodyfikujemy kod do takiego: !p ? "Nie P" : q ? "Q" : "Nie Q".
Popatrzmy, jak działa w C/C++ (będzie w ++):

@zlom:~/public_html/felietonik$ cat f.cpp
#include <iostream>
#include <vector>
typedef std::vector<bool> vb;
int main(int argc, char* argv[]) {
    vb a(2);
    a[0] = false;
    a[1] = true;
    for (vb::iterator p(a.begin()), pe(a.end()); p != pe; ++p)
        for (vb::iterator q(a.begin()), qe(a.end()); q != qe; ++q)
            std::cout << "p = " << *p << ", q = " << *q << " "
                << (!*p ? "Nie P" : *q ? "Q" : "Nie Q") << std::endl;
    return 0;
}
@zlom:~/public_html/felietonik$ ./a.out
p = 0, q = 0 Nie P
p = 0, q = 1 Nie P
p = 1, q = 0 Nie Q
p = 1, q = 1 Q
@zlom:~/public_html/felietonik$

Kul, w Javce podobnie:

package pierdy;

public class Felietonik {

    public static void main(String[] args) {
        boolean[] a = {false, true};
        for (int p = 0; p < a.length; ++p)
            for (int q = 0; q < a.length; ++q)
                System.out.printf("p = %5s, q = %5s %s\n"
                    , a[p], a[q], !a[p] ? "Nie P" : a[q] ? "Q" : "Nie Q");
    }
}

p = false, q = false Nie P
p = false, q =  true Nie P
p =  true, q = false Nie Q
p =  true, q =  true Q

Bardzo ładnie.
Perl:

@zlom:~/public_html/felietonik$ perl -e '@a=(0, 1); for $p (@a)\
 {for $q (@a) { print "p = $p, q = $q ", (!$p ? "Nie P" : $q ? "Q" : "Nie Q"), $/ }}'
p = 0, q = 0 Nie P
p = 0, q = 1 Nie P
p = 1, q = 0 Nie Q
p = 1, q = 1 Q

I jeszcze dla porządku JavaScript (w źródle se sprawdźcie, jak chcecie):

Dobra, teraz przechodzimy do klu - PHP:

@zlom:~/public_html/felietonik$ cat f.php
<?
$a = array(false, true);

foreach ($a as $p)
    foreach ($a as $q)
        echo "p = $p, q = $q "
            .(!$p ? 'Nie P' : $q ? 'Q' : 'Nie Q')
            .'<br />';
?>

I wyniki:

p = , q = Q
p = , q = 1 Q
p = 1, q = Nie Q
p = 1, q = 1 Q

Pełna niewiara, co ten frustrat pierdoli.
No to sprawdźcie, na 4.x, na 5.x, who cares.
No ci którym się chciało wzięli i sprawdzili, i rzeczywiście.
Chodzi o to, że w PHP operator ?: jest rozwijany inaczej niż w reszcie świata.
Jakby poustawiać nawiasy, to

!p ? "Nie P" : q ? "Q" : "Nie Q"

jest rozumiany jako

!p ? "Nie P" : ( q ? "Q" : "Nie Q" )

, w PHP inaczej:

( !p ? "Nie P" : q ) ? "Q" : "Nie Q"

- już jarzycie?
W dokumentacji jest wołami napisane, że jak się nie podoba, to nawiasami można wymusić 'normalne' zachowanie. (jak nie widać, to zaznaczenie załatwi sprawę).

Akcja jest taka

Akcja jest taka, nowa. Poprzednia była żeby wysmarować pięć rzeczy o sobie - głupia i ją zlałem.
Teraz jest fajna - języki programowania:
C++
+ Obiektowy, przeciążanie operatorów, biblioteka standardowa, template. A, i zarabiam nim na życie :>.
- Rzeczy in plus nie są wszędzie, ręczne czyszczenie pamięci, jak się zapomni robi się smutno. Redukuje się czasem do C z klasami.
Java
+ Pisze się zajebiście szybko, ale potrzeba IDE, nie trzeba się pałować z pamięcią, jak się wypierdala, to w 99.99% kulturalnie.
- Bez IDE ani przystąp, koszmarnie przegadany język, prymitywy z autoboxingiem potrafią przypierdolić po nerach, ogólnie prymitywy mogłyby już wylecieć, wtedy wszystko byłoby obiektem, przeciążanie operatorów też mogłoby być, a nie jest dla usera (ale + ma 3 wersje :>). I chlastające operowanie na stringach.
Perl
+ Zajebisty język, weapon of choice. W każdej robocie mi się przydał, i w magisterce.
- Można w nim napisać rzeczy, których nie rozumiem. Sam mogę takie rzeczy napisać. I napisanie modułu jest upierdliwe.
PHP
+ Jest wszędzie. W sumie coś jak miliardy much.
-- Niesamowicie niski próg wejścia powoduje, że do krapowatości języka dochodzi ogólny syf kodu produkowanego przez wannabe programistów PHP. Język nie wyróżnia się niczym szczególnym, ale ma perełki - na przykład operator ?:. Rzeczy które poprzednio zrobiłbym w PHP teraz w robocie napisałem w Perl + CGI, bo mi się nie chciało doinstalowaywać.
JavaScript
+ Takie małe chujumuju do robienia różnych rzeczy pod przeglądarkami.
- Każda przeglądarka ma swoje zdanie na temat jego standardu. Zmienne są zdradzieckie.
C
+ Jest prawie na wszystko, i jest taki sam.
- Tak samo masakryczny, brakuje stuffu z C++.
Pascal
+ Eeeeee
- W Pascalu nie da się napisać funkcji z Pascala. Miało być tak pięknie, a wyszło jak zwykle. Przegadana składnia.
ADA + Język zrobiony na zamówienie Department of Defense. To daje niejaką perspektywę zatrudnienia.
- Wzorowany na Pascalu - ślepa uliczka rozwoju składni języków programowania.
Prolog
+ Fajny do pewnych zastosowań.
- Ale trzeba se mózg wywrócić na lewą stronę.
SML
+ Fajny do pewnych zastosowań, zmienia spojrzenie na programowanie przez nauczenie się paradygmatu funkcyjnego/funkcjonalnego, zależnie jak to zwał.
- Mało kto używa, taka ciekawostka, mózg można tylko przeklepać, nie trzeba nicować.
plPgSQL
+ Język programowania z PostgreSQLa, podobny do Oraklowego pgSQL, daje niejakie perspektywy zatrudnienia.
- Kuzyn ADY.
Pike
+ Tu nie ma jeszcze bardziej niż w przypadku Pascala.
- Kod w Pike wygląda tak, jakby ktoś wydrukował kod w C++, obsikał listing i otrzepał, oto Pike. Niszowy pomiot który robi to samo co Perl albo Pythong albo Ruby, tylko inaczej, bo koledzy wyczerpali możliwości.
Python (w tym to zrobiłem całe kilka linijek)
+ Fanatycy go lubią, znaczy się ma duże user base, czyli ma dużo ewangelistów, czyli jest się kogo pytać, jak trzeba w nim rzeźbić. Podobno ma więcej bibliotek niż Perl. I chyba łatwiej się pisze do niego moduły w C niż do Perla.
- Wcięciami się go formatuje, nie da się napisać onelinera, bo się formatuje wcięciami, jak tak można?

Nic

Nic się nie dzieje interesującego.
To znaczy nic, o czym warto byłoby specjalnie pisać.
W odróżnieniu od Projektu Absurdalnego, gdzie dokładnie wiedziałem co i jak robię, ale uważałem to co robię za absolutnie niepotrzebną kupę gówna (potrzebna była z punktu widzenia Projektu A, który był zjebany ideowo i z tego zjebania potrzebna była Cegła), teraz robię rzeczy których dopiero się uczę, lekko po omacku, ale wiem po co i dlaczego, i z tą argumentacją się zgadzam.
I wartość tego co robię (albo brak wartości tego co spierdolę, ale wolę nie) jest daleko większa. W sumie to jestem podobnie zastępowalny, ale część projektu robię większą.
Oprogramowanie ma warstwy i Ogry mają warstwy.
Najgorzej, jak spod warstwy oprogramowania wychodzi Ogr.