o martwym koniu

Dzisiaj będzie historia o martwym koniu.
Martwy koń, jaki jest, każdy widzi.
Co korpo potrafi zrobić z martwym koniem też nie jest trudno wygooglać.
Genialnym przykładem korporacyjnego martwego konia jest WAP. Wireless Application Protocol.
Początek definicji jak większości na Wiki, co może zastanawia, to brak dat. W sumie nic dziwnego - w środku bańki dotcomowej, gdy polscy operatorzy zarzynali się i płacili grubą kabonę za licencję na UMTS, komórki były dość krapowate, a bańka dotcomowa szła w górę. No i wymyślili - zrobią taki HTTP, tylko bardziej - transfer danych po sieci komórkowej leży i kwiczy, transmisja się rwie, a komórka może pokazać dwa kolory.
Rozwiązanie było proste - wykastrować coś, co działa - HTTP, jako protokół transmisji robić coś w miarę odpornego, zerżnęli UDP i wszyscy mieli być młodzi,piękni i bogaci.
Bańka dotcomowa pękła, a operatorzy dostali ścisku zwieraczy, zażądali masakrycznych kwot za transfer WAP i jednocześnie zablokowali dostarczycieli treści. A że sam protokół nie zachęcał do własnej implementacji - kompresja nagłówków i treści, dziury w specyfiakcji, docelowe urządzenia były kiszkowate, to jakoś nie było owczego pędu, aby nową technologię wykorzystywać.
Branża zaczęła się podnosić, UMTS nawet dotarł w końcu do Polski, w komórce można sobie pooglądać telewizję. A co z WAPem? Jak z tym klasycznym martwym koniem - HTTP jest wyśmigany (ma wady, ale i tak o niebo mniej niż WAP, kamieniem nagrobnym dla WAPa jest maksymalny rozmiar komunikatu - zazwyczaj jakieś 350 kilo, have phun), komórki mają kolorowe wyświetlacze, a operatorzy ujeżdżają truchło (lokalna trójca na podium się nie wydurnia, ale...): http://www.vodafone.de/infofaxe/385.pdf.
Lokalna trójca się nie wydurnia, bo nie ma za co - sensownej treści nie zapodadzą, bo nie za bardzo mają, nie mają, bo nie władowali kasy, a nie władowali kasy, to im nie żal. A wielkie korpo ...
Baardzo inteligentne - jest HTTP, są przeglądarki, jest infrastruktura która to potrafi udźwignąć, ... a wielkie korpo nadal pakują kasę w WAP, bo wpakowali już dużo, i głupio by się wycofać.
Powoli się wycofują - wymyślili WAP 2.0 - taki HTTP, tylko skastrowany. Ha ha ha, i myślą, że jak będą mieli nowego buzzworda, to będą młodzi i boga..., zaraz, to już było.
Prawda jest taka, że HTTP już wygrywa: jest mocno umocowane w niszy, infrastruktura i sprzęt jest odpowiedni. Dyskomfort podczas przeglądania stron napisanych w WML na ekranie wielkości języka (taaa, kolejna 'zaleta' WAPa - specjalny język, który udaje, że jest XMLem. Tylko jest drobny szczegół - developerzy olewają XMLowatość WMLa i w sporej części produkują krap), dyskomfort jest porównywalny do dyskomfortu w korzystaniu z HTMLa w trybie tekstowym - kto używał lynxa, ten wie, a HTML ładniej wygląda, i jest go więcej. Kto używa WAPa rozrywkowo niech podniesie rękę.
Banki się nie liczą, tutaj WAP się mocno okopał, ale utrzymywanie oblężonej twierdzy protokołu dla pojedynczej usługi długo nie podziała.